Podstawy HILTERAPII

W HILTERAPIA stosuje się pulsacyjną emisję promieniowania laserowego. Wysoka szczytowa moc impulsu, krótki czas jego trwania oraz długie przerwy między impulsami sprawiają, że odpowiednio duża dawka energii jest dostarczona do głęboko położonych tkanek bez termicznego uszkodzenia komórek.

HILTERAPIA® – lasery impulsowe dużej mocy Nd:YAG

 

  • Wysoka szczytowa moc impulsu (od 1 do 3 kW)
  • Duża dawka energii (150 – 350 mJ)
  • Krótki czas trwania impulsu (120-150 ms)
  • Długa przerwa między impulsami (ms)
  • Cykl pracy 0.1%
  • Bardzo niska częstotliwość powtórzeń ( 10 do 30 Hz)
  • Wysoka moc szczytowa impulsu (kW)
  • Duża dawka energii (150 – 350 mJ)

hilterapia Pozwala na dostarczenie bardzo dużej dawki energii do tkanek położonych na dużych głębokościach.

  • Krótki czas trwania impulsu (120-150 ms), długie przerwy (ms)
  • Bardzo niska częstotliwość powtarzania impulsów

hilterapia

Możliwość  w pełni bezpiecznego działania bez zagrożenia uszkodzenia  termicznego komórek.

hilterapia

W HILTERAPIA® wykorzystuje się dwa aparaty:

 

SH1 – leczenie przeciwbólowehilterapiaSonda do terapii przeciwbólowejhilterapia
HIRO 3.0 – leczenie przeciwbólowe i regeneracyjne hilterapiaSonda do terapii DJDhilterapia

Efekty terapeutyczne

efekt fotomechaniczny

Wyzwalanie mechanicznych wibracji, które przenoszą się do wnętrza tkanek

  • pobudzenie układu limfatycznego
  • szybka resorpcja obrzęków
  • szybkie zmniejszenie przesięków i wysięków

hilterapia

efekt fotochemiczny

Bezpośrednie przeniesienie energii do struktur komórkowych

  • zwiększona synteza ATP
  • przywracanie równowagi metabolizmu  komórkowego

hilterapia

efekt fotochemiczny: wpływ na ból

  • Przywrócenie fizjologicznego pH (kwaśny w warunkach patologicznych) i prawidłowego funkcjonowania komórki.
  • Bezpośredni wpływ na wytwarzanie ATP i mechanizmy homeostazy.
  • Impulsy terapii HILT przywracają prawidłowe stężenie i rozkład jonów Na+ i  K+ po obu stronach błony komórkowej.
  • Próg odczucia bólu podnosi się.

 

efekt fototermiczny

Podwyższona temperatura tkanek powoduje:

  • pobudzenie krążenia krwi, zwiększa się dostarczanie tlenu i innych składników odżywczych do tkanek

hilterapia 

silne działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe

Efekty: fototermiczny i fotomechaniczny zwiększają resorpcję obrzęków. Pobudzenie układu limfatycznego i przyśpieszenie usuwania związków wywołujących stany zapalne. Reakcje fotochemiczne hamują uwalnianie jonów Ca++ i innych mediatorów procesu zapalnego.

Cele terapii:

 

hilterapiaStawyZmniejszenie stanu zapalnego w stawach i pobudzenie regeneracji chrząstki stawowej.

Układ mięśniowy

Poprzez wpływ na przykurcze mięśniowe, szybki efekt przeciwbólowy.

Układ krążenia i układ limfatyczny

Zwiększa się dostarczanie składników odżywczych  i re-absorpcja nagromadzonych produktów ubocznych.

 

Główne wskazania:

Stany ostre

  • zmiany dotyczące ścięgien (zapalenie ścięgna, zapalenie pochewki ścięgna, zapalenie przyczepu ścięgna, częściowe uszkodzenia ścięgien)
  • zmiany mięśniowe
  • pourazowe obrzęki
  • zapalenie kaletki i błony maziowej
  • bóle kręgosłupa i lumbago
  • zapalenia i zmiany kostno-chrzęstne
  • fibromialgie

Zmiany degeneracyjne

  • zapalenia kostne stawów
  • zmiany degeneracyjne chrząstek

 

Protokół leczenia (aby osiągnąć jak najlepsze rezultaty)

 

  1. FAZA POCZĄTKOWA skanowanie ręczne (liniowa technika miejscowa) (100 cm2/30 sec)
  2. FAZA ŚRODKOWA leczenie punktów spustowych (krótka technika punktowa)
  3. FAZA KOŃCOWA 3 różne programy do leczenia określonego obszaru (100 cm2/60 sec)
  • Liczba zabiegów do 8 do 15, wykonywane codziennie lub co drugi dzień. Każda sesja trwa od 10 do 20 minut a całkowita dawka energii dostarczonej w trakcie zabiegu od 1000 do 4000 J.
  • Skaning może być wykonywany podłużnie lub poprzecznie w zależności od   budowy anatomicznej obszaru zabiegowego, zapewnia to prawidłowe dostarczenie energii promieniowania laserowego w głąb tkanek.

hilterapiahilterapia

High Intensity Laser Therapy

HILT

hilterapia

Leczenie zmian chrząstki stawowej stawu kolanowego

Materiał i metody

Grupa badawcza: 4 pacjentów (jak dotychczas)

  • wiek: 17 lat ÷ 47 lat.
  • płeć: 3 M. i 1 K.
  • położenie : 2 MFC, 2 LFC
  • wielkość: 2 cm2 ÷ 5 cm2
  • stopień: IV skali Outerbridge’a

Grupa kontrolna: 1 pacjent (jak dotychczas)

  • wiek: 39 lat.
  • płeć: M.
  • położenie: MFC
  • wielkość: 2,5 cm2
  • stopień: IV  skala Outerbridge’a

Wcześniejsze leczenie

Wszyscy pacjenci byli leczeni wcześniej artroskopowo ( wykonano chirurgiczne opracowanie chrząstki stawowej)

Time 0

  • Pobranie próbki krwi do badania
  • Pobranie płynu maziowego do badania
  • Badanie artroskopowe stawu, w celu określenia stopnia i rozmiaru uszkodzenia
  • Pobranie wycinka chrząstki stawowej z niezajętego stawu kolanowego, który w specjalistycznych laboratoriach służy do wzrostu i powstania komórek
  • W międzyczasie, pobranie próbek uszkodzonej chrząstki stawowej

T/0         T/1

  • Naświetlanie laserem pomiędzy T/0 i T/1
  • Leczenie laserem rozpoczęto kilka dni po T/0
  • W ciągu 3 tygodni wykonano 15 zabiegów (5 Tx / tydzień)
  • 3,000 dżuli / Tx; typ: skanowanie

Time 1

  • Pobranie próbki krwi do badania
  • Pobranie płynu maziowego do badania
  • Artroskopowe pobranie próbki materiału z zajętego stawu do oceny wpływu promieniowania laserowego na zajętą tkankę

Zmiany histologiczne i Immuno-histochemiczne

 

przypadek 1 (K. 17 lat.) T/0

hilterapia

 

przypadek 1 T/0: MRI

hilterapia

 

przypadek 1 T/0: artroskop

hilterapia

 

przypadek 1 T/0: histologia & IHC

hilterapiachrząstka włóknista

 

przypadek 1 T/1: artroskop

hilterapia

 

przypadek 1 T/1: artroskop

hilterapia

 

przypadek 1 T/1: histologiahilterapia

przypadek 1 T/1: I.H.C.

hilterapiachrząstka szklista